Van klein naar groot: Wanneer je Moeders, die pionieren of voorloper zijn in Dialoog brengt, kom je meer te weten over hoe het vrouwelijke principe pioniert. Klein beginnen en veel geduld, compassie en moed zijn de ingrediënten. Een rehabilitatie van het Moederschap.

Plotsklaps in de rol van Pionier

Er zijn moeders, die door wie de geboorte van hun kind plotsklaps een pionier worden. Een keuze? Nee, het Leven brengt ze daar, zoals dat zo vaak gaat met pionieren. Het zijn moeders, die tegen de ‘geldende regels’ in andere keuzes maken voor hun kind. Moeders die de raadgevingen van het consultatiebureau (consternatiebureau noemden wij dat…) naast zich neerleggen, omdat ze voelen, dat het niet past bij hen of dat het niet tegemoet komt aan de behoefte van hun kind. Maar ook moeders die andere keuzes maken in de verdeling tussen kind en werk. Die zich heel indringend afvragen ‘waar gaat mijn beste energie in zitten?’. Moeders die door het ongemakkelijke gedrag van hun kind of door gezondheidsproblemen van hun kind moeilijk een passende school vinden. Maar ook moeders, die door hun eigen wakkere bewustzijn zoeken naar een goede omgeving voor hun kind, die niet doorsnee is.

Al deze moeders worden Uitgenodigd. Door hun kind. Om de gebaande paden te verlaten en van binnenuit te ontwikkelen wat werkelijk nodig is voor hun kind. De zachte kracht van het Moederschap maakt, dat ze op pad gaan, op zoek naar de juiste ingrediënten voor hun kind. Van binnenuit het spoor volgend, op het gevoel, voorbij de eindeloze rationele overwegingen langs hun verwarrende pad. De Warmte in hun bekken volgend naar die ene kleine opening om te laten ontkiemen en groeien wat mogelijk is.

De zachte Kracht van het Moederschap

Deze moeders laten ons zien hoe zij via de behoefte van hun kind een ingang creeëren voor vernieuwing. Soms kan het consultatiebureau, de school, de kinderarts meebewegen, anders reizen ze weer verder. Verder naar die condities om het kind, dat zij onder hun hart hebben gedragen, te laten opbloeien. Deze moeders leren de kunst om met zachte kracht openingen en verbindingen te leggen, daar waar weerstand en angst voor verandering is. De Liefde voor hun kind, dat wat in het klein in hun bekken is gaan groeien, maakt dat ze veel overwinnen in zichzelf. Ze spreken zich uit, ze doen een stap vooruit, of juist een stap achteruit. Met heel veel geduld en lange adem blijven ze in gesprek, steeds het hogere doel voor hun kind volgend. Ze leren compassie, eindeloze compassie voor wie nog niet ziet wat zij al zien. Steeds passen ze zich aan aan omgevingen die niet hun natuurlijke habitat zijn, maar ze doen dat om te verbinden, te onderzoeken. Het zijn echte shapeshifters! Ze ontwikkelen vermogens in zichzelf, waarvan ze nooit gedacht hadden dat ze die in zich hadden! Ze worden expert op een specifiek gebied. Deze pionierende moeders zijn èchte doe-het-zelvers: de meeste vaardigheden en kennis komt van binnenuit of hebben zij zichzelf (weer!) eigen gemaakt… Zij ontwikkelen ongelooflijk veel Wijsheid op het proces van Vernieuwen en Veranderen.

Hulpbronnen voor pionierende Moeders

Er zijn in onze samenleving niet zoveel vanzelfsprekende hulpbronnen meer voor pionierende moeders. Ons economische groeimodel ziet vrouwen maar al te graag aan het werk komen om het in stand te houden. Gelukkig voelen steeds meer moeders dat ze zich daarvoor niet meer willen lenen, omdat zij van binnenuit weten wat organische groei is. Steeds meer moeders krijgen genoeg van onze jakkerende samenleving. Ze zoeken Stilte, rust, de natuur en wezenlijk contact met andere moeders en vrouwen. Deze stille hulpbron is voor pionierende moeders lang geen daily practice…

Een andere belangrijke hulpbron die is verdwenen voor pionierende moeders zijn de vanzelfsprekende oudere vrouwen uit de familie. Vitale oma’s, eigen moeders, ze zijn lang niet allemaal geregeld beschikbaar meer of een graag geziene gast over de vloer. Het besef, dat de vrouwenlijn de sleutel is voor de Vitaliteit, is verdwenen. Veeleer wordt de vrouwenlijn als last ervaren en er zit daadwerkelijk ook vaak last, niet in de laatste plaats door religieuze inprints.

En wellicht de allerbelangrijkste hulpbron voor pionierende Moeders, het diepe contact met Moeder Aarde, is geen vanzelfsprekendheid meer. De enorme toegevoegde waarde van de aarde-energie voor de eigen Vitaliteit, voor de dragende kracht en stabiliteit voor vrouwen vanuit de Aarde, de eindeloze Liefdekracht die 24/7 beschikbaar is… het is allemaal vrij toegankelijk voor de pionierende moeders, maar niet meer herkend.

De moeders van de native people zijn altijd al gewend geweest om zich via de Aarde met elkaar te verbinden. De Aarde was hun Moeder, hun Zuster. Via Haar wisten de moeders zich verbonden met elkaar. Daar voelden zij hun Fundament om hun kinderen aan toe te vertrouwen en op te laten groeien. Kinderen worden uit Liefde aan de Aarde toevertrouwd. De vroedvrouw legt de pasgeboren baby eerst op de Aarde, dan op de buik van de Moeder… Zo weet een kind waar het vanaf Nu Thuishoort…

Pionierende Moeders doen er goed aan om samen hun hulpbronnen weer op te zoeken: de Stilte en de Rust, de oudere vrouwen (de Elders) en de diepe Gastvrije Aarde. Zo kunnen zij heel veel betekenen voor de evolutie en transitie van onze samenleving. Mijn wens is, dat onze samenleving op zijn beurt de Moeders erkent in hun belangrijke rol en taak en de condities mogelijk maakt, opdat de pionierende Moeders ook werkelijk kunnen floreren.
Een rehabilitatie van het Moederschap.

Delft, 14 februari 2012, Rode Magnetische Aarde

 

Pionieren met de vrouwelijke energie: Moeders als voorbeeld
Getagd op:                         

3 gedachten over “Pionieren met de vrouwelijke energie: Moeders als voorbeeld

  • 16 februari 2012 om 23:17
    Permalink

    Je nieuwsbrieven raken en ontroeren me steeds weer. Echte pareltjes…
    Zo mooi waar je mee bezig bent en hoe je zo de essentie van moeders en vrouw-zijn weergeeft!

  • 16 februari 2012 om 23:41
    Permalink

    Lieve Lie

    Zoals beloofd mijn comments rechtstreeks op de blog deze keer. Want ja het is fijn om Dialogen te laten ontstaan…

    Ik deed laatst mee aan een familieopstelling – op een bepaald moment zag ik mezelf door een grote buis naar buiten schuiven (geboortekanaal) – een versperring (blokkade) die opzij vloog, waardoor ik kon geboren worden (als representant). Het ging gepaard met een heel diepe (geboorte)schreeuw. Het leek wel of de verbinding (navelstreng) tussen moeder en kind moest worden opgeruimd en uitgezuiverd om elkaar echt oprecht in de ogen te kunnen kijken en elkaar te kunnen zien – voorwaar. Alsof de tijd nu rijp is. Sinds die dag voel ik de moeder en de baby tegelijk – en ervaar ik ook de diepe band tussen beiden. Mijn buik vult zich steeds verder en ik sta echt op springen (bevallen) (symbolisch dan). Tja: het is niet voor niets ‘Imbolc’ – in de buik:-)

    Je laatste nieuwsbrieven sluiten heel mooi aan bij wat ik net nodig had – het pionieren als vrouw en als moeder – steeds weer die balans vinden tussen gezin, werk en afzondering i.f.v. de eigen calling daar zo diep vanbinnen. Het herverbinden met de Aarde en het herwaarderen van de ware betekenis van moeders – vrouwen. Het gaf zoveel herkenning! Te vaak is het nog een eenzame, onbegrepen en onbewuste weg (ook voor mezelf) maar stilaan komen er steeds meer vrouwen, moeders, zusters op mijn pad om samen te delen. Hartverwarmend is dat!
    Misschien ervaar ik mijn calling nog teveel als iets ‘los’ van de rest en ‘los’ van de taken als moeder, partner, mijn job in loondienst. Want er is wel het verlangen om alles eindelijk te kunnen integreren i.p.v. het in hokjes op te (moeten) splitsen.

    Je initiatief rond dialoogtafelen inspireerde mij of doet mij dromen van vrouwenbijeenkomsten met als titel ‘Vrouwen aan de Haard’ waarover ik schreef in mijn vorige nieuwsbrief. Vrouwen aan de haard zijn weinig gewaardeerd en gerespecteerd – een diepe kwetsuur in mijn familielijn maar ook en niet op z’n minst in het collectieve verhaal.
    Vast en zeker heb ik mij daardoor in zekere zin afgekeerd van de vrouw aan de haard en van mijn eigen innerlijke vuurvrouw. Het roept om de Vrouw aan de Haard wakker te kussen en haar in ere te herstellen. Een vrouw aan de haard hoeft niet synoniem te zijn voor de meid in huis. Dat is wel waar ze vaak tot werd geridiculiseerd. Maar als ze in haar waarde wordt erkend kan ze juist de hoedster zijn van het vuur – het innerlijk weten -de wijsheid en de liefde waarmee ze alles en allen verwarmt.
    Zullen we maar beginnen om dit bewustzijn als vrouw samen met andere vrouwen opnieuw in onze herinnering te brengen.

    Dank voor de inspiratie en de aanmoediging.
    Liefs
    Griet

  • 17 februari 2012 om 22:22
    Permalink

    Dank je wel, Griet voor je beeld van ‘de vrouw bij de haard’… de firekeeper!
    Lie-fs

Reacties zijn gesloten.